Ontketende Mitchell Nuijen leidt Heren 1 naar 6-0 zege

Iedere onverschrokken journalist maakt slachtoffers. Een lustig declarerende europarlementariër, een liegende Amerikaanse president, of in sommige gevallen een nietsvermoedende teamgenoot.
Een scherpe pen kan nu eenmaal steken. Het was daarom ook zeker niet onterecht dat teamcaptain en clubicoon Mitchell Nuijen gedurende de 6e speeldag zijn beklag deed over de bekaaide wijze waarop hij er van af komt in de wekelijkse column over Heren 1. Niemand wil natuurlijk de zondebok zijn. Maar terwijl Mitchell zijn verontwaardiging onderbouwde, kwam voorzitter Karin de Vries al met een wijs advies: trek nooit je mond open tegen de columnist. Of zoals ze in Amerika bij een arrestatie zeggen: “Anything you say can and will be used against you.”

Gelukkig voor onze ijverige teamcaptain ben ik de beroerdste niet. Op de 6e competitiedag gebeurde er daarom het volgende: een topfitte Mitchell Nuijen betrad blakend van het zelfvertrouwen het center court en liet niets van zijn tegenstander heel. Backhand winners langs de lijn, aces, trickshots; alles kwam voorbij. Het publiek schaarde zich als één man achter onze vierde singelaar. Het was helemaal niet zo dat Mitchell een uur lang ballen terug heeft gepist totdat zijn tegenstander er geen zin meer in had en de bal dan maar uit sloeg. Ook is het beslist onwaar dat een van onze tegenstanders al tijdens het inspelen aan ons vroeg: “Heeft deze jongen ooit een winner geslagen?”. En in de dubbel trok Mitchell het initiatief ook volledig naar zich toe, en was het zeker niet zo dat hij af en toe op de servicelijn stond te slapen en een makkelijke volley in het net duwde. Omdat dit allemaal niet gebeurde, valt er voor mij als columnist ook maar weinig te dollen. Louter lof voor de teamcaptain, dus deze week gelukkig geen zondebok. Daar zal ‘ie blij mee zijn.

Overigens werden ook alle andere wedstrijden - weliswaar met minder spraakmakend tennis - gewonnen. De Kikkers uit Nieuw Vennep lieten al bij de koffie weten dat er voor hen weinig te halen viel. Geteisterd door blessures is het team dit jaar maar op halve sterkte, en hun degradatie was al wekenlang onontkoombaar. Ook op zondag hoefden wij geen set af te staan. Mooi voor ons, want daardoor maken we een sprongetje op de ranglijst. Als we aanstaande zondag onze laatste wedstrijd winnen van Lelystad (godzijdank thuis), dan is de kans groot dat we 2e worden. Nog steeds op grote afstand van Nieuwerkerk, dat nog geen wedstrijd verloor. Geen verrassing, want wij zelf gingen ook keihard onderuit in de ‘IJsselderby’ (patent pending).

Dan toch nog even terug naar dat Tinder. Het is waar dat mensen tinderen zoals ze tennissen. Zo slaat Mitchell op de tennisbaan iedere bal rustig binnen de lijnen, en wacht vervolgens af wat er gebeurt. In de dating-scene is dat niet anders; het draait allemaal om risicospreiding. En het werkt, want hij zit niet om matches verlegen, zo liet hij zich na een paar buckets Corona ontvallen. Op de vraag of hij dan ook af en toe een mooie ‘backhand winner langs de lijn’ slaat, wilde hij niet reageren. In ieder geval is duidelijk dat Mitchell meer dan actief is op de datingmarkt. En met alle welgemeende complimenten uit deze column, die helemaal niet schertsend bedoeld zijn, vermoed ik dat hij ze binnenkort als vliegen van zich af zal moeten slaan. Benieuwd of ‘ie al die lange rallies dan nog volhoudt.

Krimpen 1 vs. De Kikkers 1 - 6-0

HE1: Luuk van Eeuwen vs. Cedric Bouwer - 6-2 6-1
HE2: Rob van den Berg vs. Martijn Notenboom - 6-1 6-2
HE3: Edwin Huisman vs. Steven van der Pol - 6-2 6-1
HE4: Mitchell Nuijen vs. Dennis ter Haar - 6-4 6-1
HD1: Rob van den Berg/Luuk van Eeuwen vs. Cedric Bouwer/Martijn Notenboom - 6-3 6-2
HD2: Edwin Huisman/Mitchell Nuijen vs. Steven van der Pol/Dennis ter Haar - 6-4 6-3